Czeski język

Nie od dziś wiadomo, że czeski język jest śmieszny. No po prostu śmieszny. Wszytskie te mycilinki, netoperki i pukafki nieodmiennie wywołują uśmiech na ustach Polaka.
Kolejną właściwością tegoż języka jest to, że to właściwie zdrobnienie polskiego, dlatego nie jest problemem go zrozumieć.

Na majowy weekend zamierzam jechać do Czech. Znalazłem więc prześliczną mieścinę i w niej prześliczny pensjonacik. Na ich stronie (angielskojęzycznej) znalazłem mail i wysłałem z kilkoma nurtującymi mnie pytaniami (także po angielsku). Dostałem wiadomość zwrotną, po czesku, że oni bardzo przepraszają, ale angielskiego nie znają (sic!), i mluvíme (mówią) tylko po czesku i niemiecku.

Mój niemiecki jaki jest każdy kto mnie go uczył wie. Poprosiłem więc Martę, aby napisała do nich po niemieckiemu. W odpowiedzi dostałem mail, po niemiecku, w którym bardzo przepraszają, ale nic nie zrozumieli i proszą o napisanie go po czesku.

Europa, turystyczna miejscowość.

Ech. Na szczęście brat kumpla (serio! :) zna czeski i po trzech dniach dostałem skan z kartki zapisanej ich śmiesznymi literkami. Natrudziłęm się trochę, żeby ichnie literki wstawić do Worda i wysłałem maila. Mam nadzieję, że jutro dostanę odpowiedź. I mam nadzieję, że chociaż po czesku zrozumieli. Bo inaczej nie będzie mi do śmiechu.